Rate this post

Przyszedł w historii architektury taki czas, że zaczęła ona powracać do korzeni. Architekci zamiast tworzyć nowe style, opierając się na uwarunkowaniach społecznych, czy geograficznych, zaczęli naśladować style wcześniejsze. A neoromanizm jest jednym z nurtów, który w XIX był odrodzeniem stylu wcześniejszego, a mianowicie architektury romańskiej.

Architektura neoromańska w największym stopniu rozwinęła się w Niemczech. A tymi budowlami, które wznoszono w tym stylu najczęściej były kościoły. Znacznie rzadziej architektura neoromańska wykorzystywana była do tworzenia budynków użyteczności publicznej, jak na przykład teatrów. Kolejnym charakterystycznych elementem tego właśnie nurtu było łączenie tradycji romańskich z elementami dekoracyjnymi, które wykształciła architektura bizantyjska.

Również w Polsce w tym stylu powstawały liczne budowle, zarówno o charakterze sakralnym, jak i świeckim. Jednymi z najlepiej zachowanych do dzisiaj są: Zamek Cesarski w Poznaniu, czy Konkatedra w Ostrowie Wielkopolskim.