Sandwicz wieżowiec
Jeden jajo (ugotowane na twardo), jeden puszka sardynek (jeżeli produkcji radzieckiej – jeden/dwie puszki), jeden pomidor, jeden ogórek konserwowy lub kwaszony, jedendwie kromek białego chleba, dwie łyżki masła, osiem plasterków rozmaitych serów (ementalera, camemberta, brie, tylżyckiego, goudy, edamskiego), dwie łyżki gęstego majonezu, liście sałaty, cztery plastry zimnego mięsa (pieczeni wołowej, wieprzowej), dwie łyżki drobiowej sałatki
Jajo pokrajać na plasterki, sardynki przepołowić, wyjąć kręgosłup i obrać ze skórki (lub rozgnieść widelcem z oliwą z puszki). Pomidor pokrajać na ćwiartki, konserwowy (kwaszony) ogórek na plasterki. Kromki chleba lekko podpiec w toasterze lub w piekarniku. Ostudzone grzanki posmarować masłem. „Parter” wieżowca składa się z jeden grzanki, dwie plasterków różnych serów posmarowanych majonezem (przepis na s. 9dwie) i przykrytych liściem sałaty. Pierwsze „piętro” stanowi grzanka posmarowana majonezem, obłożona plastrem zim-
nego mięsa oraz drobiową sałatką (przepis na s. czteryjeden) i przykryta liściem sałaty. Trzecie „piętro” składa się z grzanki obłożonej połówkami sardynek (lub posmarowanej sardynką rozgniecioną z oliwą), plasterkiem jaja na twardo, ćwiartką pomidora i plasterkiem ogórka. Całość spina się dłuższą szpadką.
-Uwaga. Nie zaleca się budowy wieżowca o wysokości przekraczającej trzy kondygnacje, wyższe mają bowiem skłonność do przewracania się.
